Gemeenteraadslid
Al tijdens die eerste raadsvergadering liet mevrouw Ritman zich gelden. Ze had gehoord dat er mensen waren geweigerd op de publieke tribune voor de openbare raadsvergadering van 9 augustus. Iedereen jonger dan 25 jaar werd geweerd, omdat ze toch geen actief kiesrecht hadden. Dat werd bijgesteld. Op tal van gebieden bleek dat mevrouw Ritman goed wist wat er onder de bevolking leefde. En ze durfde dat ook aan de orde te stellen: afsluiting van de waterleiding, marktkramers die concurreren met de winkeliers, problemen met de elektriciteit, koffiedrinkende ambtenaren. Ze droeg ook oplossingen aan: als grondeigenaren in het buitengebied weigerden om elektriciteitspalen te laten plaatsen, kon de bedrading ook door de grond. Met mevrouw Ritman, die krap drie jaar in Oudewater woonde, kregen de burgers werkelijk een stem in de raad.
Voor het tekort aan gymplekken voor schoolkinderen kwam mevrouw Ritman met een vernieuwende oplossing. Ze stelde voor om één centraal gymnastieklokaal te bouwen dat door alle scholen gebruikt kon worden en waaraan een vakleerkracht verbonden zou zijn. Maar dat was nog iets te vernieuwend voor het kleine Oudewater.
Een korte carrière
Hoewel mevrouw Ritman veel weerklank vond bij de andere gemeenteraadsleden en ze ook al snel werd gekozen in raadscommissies, besloot ze toch in 1931 te stoppen. Het is niet bekend wat daarvan de reden was. Ze bedankte ook toen ze in 1935 werd herkozen voor de gemeenteraad. De reden daarvan is duidelijk: juist in die tijd overleed haar man en mevrouw Ritman had haar handen vol aan het vinden van iemand die de apotheek voor haar draaiend kon houden. Pas in 1939 lukte het om een blijvende oplossing te vinden. Tot 1961 woonde mevrouw Ritman nog in Oudewater, eerst in het huis naast de apotheek, later in een appartement achter de apotheek. Zij overleed in 1978 in Woerden, maar in Oudewater is mevrouw Ritman niet vergeten.
